Het Jaarboek ligt op dit moment bij de drukker en zal binnenkort worden verspreid onder de leden. Het is weer een goed gevulde editie geworden. Vanwege een artikel over cricket zal het Jaarboek worden gepresenteerd bij Rood en Wit. Het eerste exemplaar zal worden overhandigd aan Erik van Muiswinkel, erelid van deze Haarlemse cricketclub.
Het Jaarboek telt ditmaal maar liefst 364 pagina’s, wat betekent dat er nog altijd veel onderzoek wordt gedaan naar de geschiedenis van de Spaarnestad. De inhoud is gevarieerd. Er zijn drie bijdragen waarin vrouwen centraal staan: over kloppen en dopers, dat wil zeggen katholieke en doperse vrouwen die in de zeventiende eeuw twee bijzondere groepen in Haarlem vormden; over vrouwen in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, die een vaak onderbelichte maar zeer belangrijke rol speelden; en over Ellen Russe, die in 1936 de Vereniging Dante Alighieri Haarlem oprichtte maar in haar liefde voor Italië soms ongelukkige keuzes maakte.
Een bijzonder onderwerp is dat over de oudste sporen van cricket en voetbal in Haarlem. Pim Mulier kennen we, maar eind negentiende eeuw waren er nog veel meer mensen actief in het oprichten van sportclubs.
Wierick van Ham kent u waarschijnlijk niet, maar in het Jaarboek 2021 valt te lezen hoe deze zestiende-eeuwse kerkelijke bemiddelaar klem kwam te zitten in een conflict tussen de bisschop van Haarlem en het getijdencollege, met op de achtergrond de druk die de Spanjaarden uitoefenden.
Kunst komt natuurlijk ook aan bod. In 2021 kocht het Rijksmuseum een houten beeld van Claes Sluter. Deze middeleeuwse beeldhouwer was in Bourgondische dienst, maar afkomstig uit Haarlem. Waar lagen zijn wortels? En waar lagen de wortels van Sluters neef Claes van de Werve, met wie hij veel samenwerkte? Van heel andere orde is een bijzondere achttiende-eeuwse schouw die vervaardigd is door de Italiaanse beeldhouwer Giovanni Battista Piranesi en lange tijd in Paviljoen Welgelegen heeft gestaan.
De bouwhistorische kroniek laat wederom zien hoe rijk en gevarieerd het gebouwde erfgoed van Haarlem is. Maar ook aandacht voor het gerestaureerde en recent voor het publiek geopende Pieter Teylers Huis en voor de Kruispoort.
De redactie van het jaarboek is enigszins van samenstelling veranderd. Drie zeer gewaardeerde leden hebben na jarenlange inzet het team verlaten: Margreeth Pop-Jansen, Piet de Rooij en Jaap Temminck. Margreeth was sinds het jaarboek van 1997 secretaris van de redactie en tevens eindredacteur; in al die jaren was zij de centrale spil en heeft ze bergen werk verzet. Piet was redactielid sinds het jaarboek 2007 (voorzitter sinds 2012) en heeft in die rollen en als auteur een grote bijdrage geleverd aan de kwaliteit van de inhoud. Jaap, éminence grise onder de Haarlemse geschiedvorsers, kwam altijd met doorwrochte ideeën en bijdragen. Wij zijn hen zeer dankbaar dat ze zich jarenlang hebben ingezet voor het jaarboek en daarmee voor de vereniging.
Het volgende jaarboek, dat van 2022, zal iets anders van opzet zijn, met onder meer een mix van langere en kortere artikelen en een wat andere vormgeving. De redactie is met het bestuur van de vereniging in gesprek over de aanpassingen. Uitgangspunt blijft natuurlijk het bieden van kwalitatief hoogstaande informatie over de geschiedenis van Haarlem in al haar facetten.
